Dag 4: Stone Mountain en Krispy Kreme!!!
Een herhaling van gisterochtend: ik stond op en ging naar het fitness center (wat vandaag helemaal leeg was) en de kinderen werden om 9 uur gewekt door de alarmklok. Na douches en aankleden, besloten we dit keer aan de overkant bij Corner Bakery te eten. Saskia houdt namelijk niet van zoete broodjes voor haar ontbijt en daar hadden ze tenminste een gewone croissant.
Vervolgens haalden we de auto op van de valet en reden richting Stone Mountain. Dit is een (volgens de literatuur grootste in de VS) granieten berg, waar je met een skilift naar boven kan. Van boven hadden we prachtig uitzicht. Helaas was het wat heiig en konden we de skyline van Atlanta wel zien, maar niet goed.
De kinderen vonden het prachtig daarboven, vooral toen ze een heel kleurige hagedis vonden. Saskia daarentegen was bang van de tocht naar beneden en zat onder een boom te wachten tot wij uit gekeken waren.
Na een half uur gingen we weer naar beneden, dit park heeft heel wat te bieden. We liepen het "dorpje" in en zagen daar een grote speeltuin, waar de kinderen heerlijk in klommen (ik trouwens ook). Het was zulk lekker weer, helemaal niet vochtig zoals je in Atlanta zou verwachten.
Na een drankje bij de "bakery" reden we naar de covered bridge. Dit was echt iets om mij te plezieren, want alle kinderen bleven in de auto. Maar ik vond het heel wat om over die brug te rijden!
Als laatste gingen we naar het haventje en namen een "fiets"boot (pedalboat?), ieder bootje kon twee personen aan, dus Kai had er een voor hemzelf. Een half uur op het meertje was erg leuk, we zagen eendjes dichtbij en de Canadese ganzen kwamen vlak langs. Maar het was ook erg warm, dus een half uur was voldoende.
De kinderen hadden honger en bestelden een hot dog en Saskia een pretzel. Ik vond er niets aan, dus bewaarde mijn honger voor later.
Op de terugweg wist ik, dat we langs een Krispy Kreme restaurant zouden komen. Op de heenweg was het neon bord uit, maar op de terugweg was het aan! Dat betekent verse, warme donuts en ik heb die een keer geproefd en nooit weer vergeten!
Ik bestelde een half dozijn warme donuts en een half dozijn ander soort donuts. De kinderen zeiden geen honger meer te hebben. Maar toen ik de doos openmaakte en met smaak in mijn donut hapte, bleek de hele auto opeens klaar voor een hapje. Voor ik het wist waren alle warme donuts op! En ik had er maar anderhalf gegeten (maar goed ook voor mijn middel!). Wat een delicatesse!
Terug in het hotel maakten we ons snel klaar voor het zwembad (wat nog best koud was!) en brachten daar een paar uur door.
Om half zeven ontmoette Rick ons in het Polaris restaurant, het ronddraaiende restaurant bovenop ons hotel (het Hyatt Regency). We hadden een lekker diner en na wat kletsen en Pictionary spelen zijn we nu klaar voor de laatste nacht in Atlanta.
Vervolgens haalden we de auto op van de valet en reden richting Stone Mountain. Dit is een (volgens de literatuur grootste in de VS) granieten berg, waar je met een skilift naar boven kan. Van boven hadden we prachtig uitzicht. Helaas was het wat heiig en konden we de skyline van Atlanta wel zien, maar niet goed.
De kinderen vonden het prachtig daarboven, vooral toen ze een heel kleurige hagedis vonden. Saskia daarentegen was bang van de tocht naar beneden en zat onder een boom te wachten tot wij uit gekeken waren.
Na een half uur gingen we weer naar beneden, dit park heeft heel wat te bieden. We liepen het "dorpje" in en zagen daar een grote speeltuin, waar de kinderen heerlijk in klommen (ik trouwens ook). Het was zulk lekker weer, helemaal niet vochtig zoals je in Atlanta zou verwachten.
Na een drankje bij de "bakery" reden we naar de covered bridge. Dit was echt iets om mij te plezieren, want alle kinderen bleven in de auto. Maar ik vond het heel wat om over die brug te rijden!
Als laatste gingen we naar het haventje en namen een "fiets"boot (pedalboat?), ieder bootje kon twee personen aan, dus Kai had er een voor hemzelf. Een half uur op het meertje was erg leuk, we zagen eendjes dichtbij en de Canadese ganzen kwamen vlak langs. Maar het was ook erg warm, dus een half uur was voldoende.
De kinderen hadden honger en bestelden een hot dog en Saskia een pretzel. Ik vond er niets aan, dus bewaarde mijn honger voor later.
Op de terugweg wist ik, dat we langs een Krispy Kreme restaurant zouden komen. Op de heenweg was het neon bord uit, maar op de terugweg was het aan! Dat betekent verse, warme donuts en ik heb die een keer geproefd en nooit weer vergeten!
Ik bestelde een half dozijn warme donuts en een half dozijn ander soort donuts. De kinderen zeiden geen honger meer te hebben. Maar toen ik de doos openmaakte en met smaak in mijn donut hapte, bleek de hele auto opeens klaar voor een hapje. Voor ik het wist waren alle warme donuts op! En ik had er maar anderhalf gegeten (maar goed ook voor mijn middel!). Wat een delicatesse!
Terug in het hotel maakten we ons snel klaar voor het zwembad (wat nog best koud was!) en brachten daar een paar uur door.
Om half zeven ontmoette Rick ons in het Polaris restaurant, het ronddraaiende restaurant bovenop ons hotel (het Hyatt Regency). We hadden een lekker diner en na wat kletsen en Pictionary spelen zijn we nu klaar voor de laatste nacht in Atlanta.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home